22 stycznia Ukraina obchodzi Dzień Jedności. Tego dnia w 1919 roku na Placu św. Zofii w Kijowie ogłoszono Akt Zjednoczenia Ukraińskiej Republiki Ludowej i Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Każdego roku 22 stycznia Ukraińcy zawsze pamiętali o dwóch kluczowych lekcjach tamtych czasów, dwóch wskazówkach dla wszystkich pokoleń narodu ukraińskiego: aby zdobyć własną państwowość, trzeba walczyć, a aby ją zachować, trzeba się zjednoczyć.
Autor: Alisa Zełenska
Obie republiki powstały po rozpadzie imperiów austro-węgierskiego i rosyjskiego podczas I wojny światowej. Inicjatorami procesu zjednoczenia były dwa ukraińskie podmioty państwowe – Zachodnioukraińska Republika Ludowa (ZUNR) i Dyrektoriat Ukraińskiej Republiki Ludowej. Powstały one niemal jednocześnie w listopadzie 1918 roku. ZUNR powstała po upadku Cesarstwa Austro-Węgierskiego i obejmowała terytoria zachodniej Ukrainy – Galicję, Bukowinę i Zakarpacie. Dyrektoriat powstał w wyniku powstania przeciwko reżimowi hetmana Pawło Skoropadskiego, a jego celem było przywrócenie Ukraińskiej Republiki Ludowej z centrum w Kijowie.
1 grudnia 1918 roku przedstawiciele ZUNR, Dmytro Lewicki i Longyn Tsehelski, przybyli do Fastowa, gdzie w tym czasie znajdowała się siedziba Dyrektoriatu. W rezultacie podpisali wstępne porozumienie o zjednoczeniu, zgodnie z którym ZUNR stał się Zachodnim Regionem UPR, zachowując prawa „autonomii terytorialnej”. W imieniu Dyrektoriatu umowę podpisali Wołodymyr Wynnyczenko, Symon Petlura, Fedir Szwiec i Opanas Andriejewski. W połowie grudnia 1918 roku hetman Skoropadski abdykował, a wojska Dyrektoriatu wkroczyły do Kijowa. 3 stycznia 1919 roku prezydent ZUNR Jewhen Petruszewycz zorganizował pierwsze posiedzenie rządu w Stanisławiu (obecnie Iwano-Frankowsk), na którym przyjęto traktat o zjednoczeniu z UPR. Wkrótce potem delegacja ZUNR udała się do Kijowa.
Akt zjednoczenia został uroczyście ogłoszony 22 stycznia 1919 roku na placu św. Zofii w Kijowie, w rocznicę IV Uniwersału Centralnej Rady, który w 1918 roku proklamował niepodległość Ukraińskiej Republiki Ludowej. Pod koniec istnienia Związku Radzieckiego Ukraińcy zaczęli organizować tak zwane „łańcuchy jedności”. Ludzie trzymali się za ręce wzdłuż dróg i tworzyli długie szeregi, aby zademonstrować jedność narodu ukraińskiego. 21 stycznia 1990 roku Ukraińcy po raz pierwszy utworzyli łańcuch jedności z Kijowa do Lwowa. Była to jedna z najbardziej masowych akcji w Europie Środkowo-Wschodniej. W ten sposób ludzie zademonstrowali jedność Ukrainy i pamięć o walce wyzwoleńczej. Jednym z haseł Dnia Jedności jest „Wschód i Zachód razem”.
Na szczeblu państwowym Dzień Jedności Ukrainy obchodzono po raz pierwszy w 1999 r. na mocy dekretu obecnego prezydenta Leonida Kuczmy. Jednak w 2011 roku, dekretem prezydenta Wiktora Janukowycza, Dzień Jedności został oficjalnie odwołany, podobnie jak Dzień Wolności 22 listopada, a Dzień Jedności i Wolności został ustanowiony 22 stycznia. Jednak już w 2014 roku, dekretem prezydenta Petro Poroszenki, Dzień Jedności Ukrainy został przywrócony. Tak więc, w tak trudnym dla kraju czasie, jedność i niezależność Ukrainy są wartościami rzeczywistymi, a nie deklaratywnymi.
Alisa Zełenska – ukraińska dziennikarka, prowadzi kilka blogów dla różnych firm, szef produkcji wideo w Kijowie
