Nie, nie jestem Johnem Reedem, który opisał dojście bolszewików do władzy w 1917 roku. Jestem obywatelem Ukrainy i mieszkańcem Kijowa. Widzę, jak teraz żyje Ukraina.
Autor: dr Jewhen Mahda
Prowadzimy wojnę o niepodległość. Jest narodowa i sprawiedliwa. Wojna rozpoczęła się 24 lutego 2022 roku i ten dzień zmienił historię Europy i świata. Kreml najpierw skoncentrował 150 000 żołnierzy na granicach Ukrainy, a następnie oskarżył Ukrainę o dążenie do zajęcia tak zwanych „republik ludowych Donbasu”. Ludność Rosji nadal znajduje się w stanie propagandy, a Kreml zacieśnia izolację informacyjną.
Putin wyraził chęć demilitaryzacji i denazyfikacji Ukrainy. Nawet Emmanuel Macron i Olaf Scholz obalili tezę o denazyfikacji. Przypomnę, że miliony Ukraińców padło ofiarą nazistów podczas II wojny światowej. I to właśnie pod pomnikiem Babi Jar – jednym z miejsc europejskiego Holokaustu – uderzył rosyjski samolot.
Mit nowoczesnej i potężnej armii rosyjskiej obalili zwykli mężczyźni i kobiety – żołnierze i oficerowie Sił Zbrojnych, Gwardii Narodowej, Obrony Terytorialnej, straży granicznej i policji. Zatrzymali rosyjskie armady pancerne, niwecząc ich nadzieje na blitzkrieg. Około 100 tys. osób wstąpiło do wojsk Obrony Terytorialnej i do Sił Zbrojnych. Sukces ukraińskich obrońców kończy proces tworzenia nowoczesnego ukraińskiego narodu politycznego.
Świat nie wierzy w kłamstwa Putina o drapieżnej Ukrainie. Świat widział rosyjskie zbrodnie wojenne – zabójstwa ludności cywilnej (dziesiątki dzieci i setki dorosłych), zajęcie elektrowni jądrowej w Czarnobylu i ostrzał elektrowni jądrowej Zaporoża, barbarzyński ostrzał rakietowy i artyleryjski Charkowa, Mariupola, Ochtyrki i Izium, dziesiątki innych osad. W ciągu 10 dni wojny Rosji w Ukrainie świat otrzymał szereg dowodów zbrodniczego charakteru reżimu Putina.
Władza w Ukrainie nie rozpadła się pod ciosami rosyjskich rakiet, wręcz przeciwnie, Wołodymyr Zełenski stał się symbolem oporu wobec agresji. Kontrowersje polityczne zeszły na dalszy plan, w Radzie Najwyższej powstała „koalicja obronna”, zdolna do podejmowania decyzji przez konstytucyjną większość deputowanych. Siły Zbrojne zachowały kontrolę i działają z powodzeniem.
Ponad 1,2 mln jej obywateli opuściło Ukrainę (według ONZ), 90% z nich wyjechało do UE i ich partnerów. Znaczna liczba obywateli Ukrainy stała się przesiedleńcami wewnętrznymi. Musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby jak najszybciej sprowadzić ich do domu.
Ukraina wystąpiła o członkostwo w UE, co zostało docenione przez Parlament Europejski. Pozbądźmy się jednak euforii w tej sprawie – w istocie akcesja do UE nie nastąpi jutro, podobnie jak rozmowy z przywódcami Gruzji i Mołdawii, które nie poparły unijnych sankcji wobec Rosji, ale też zgłosiły swój akces do UE.
NATO nie udało się stworzyć strefy zakazu lotów nad Ukrainą. Jest to słaba pozycja najpotężniejszego sojuszu wojskowo-politycznego na świecie, świadcząca o znaczącym wpływie Rosji na niektórych jej członków. Wiemy, kim są nasi przyjaciele i kim są nasi przeciwnicy w NATO.
Globalne systemy płatnicze i świadome globalne korporacje pochodzą z Rosji. Staje się ona największą szarą strefą na świecie, choć szukała takiego losu dla Ukrainy. Ukraina przetrwa, bo nie da się pokonać ludzi, którzy bez broni zatrzymują wrogie pojazdy pancerne i bronią swojej ojczyzny.
Szybko stworzyliśmy system „swoich – cudzych” dla widzów tej wojny. Dlatego świat po raz kolejny poznał wartość słów Łukaszenki. Dlatego wiemy, kto może nam pomóc i kto zbuduje odpowiednie konstrukcje międzynarodowe. Polegamy na sobie. Wygramy.
Jewhen Mahda – doktor nauk politycznych, politolog, docent Narodowy Uniwersytet Techniczny Ukrainy Politechnika Kijowska, dyrektor wykonawczy Instytutu Polityki Światowej (Ukraina). Autor książek, m.in.: „Wojna hybrydowa. Przeżyć i zwyciężyć” (Гібридна війна. Вижити і перемогти, 2015) i „Agresja hybrydowa Rosji: lekcje dla Europy” (Гібридна агресія Росії: уроки для Європи, 2017).
